 |
 |
Kuba wyspa muzyką gorąca Zbigniew Bochenek 
Kuba – ten kraj od dawna budził we mnie ciekawość. Jak wygląda zderzenie realnego socjalizmu z karaibskim temperamentem mieszkańców wyspy? Co pozostało ze świetności starej Hawany, jaki koloryt ma kubańska mieszanka ras i kultur? Ile uroku mają osławione kubańskie plaże? W grudniu 2011 roku nadarzyła się okazja do zaspokojenia tej ciekawości. Podczas dwóch tygodni podróży mogłem przekonać się, że Kuba to wyspa muzyką gorąca, a zamiłowanie jej mieszkańców do śpiewu, gry na instrumentach i tańca sprawia, że socjalizm w wydaniu kubańskim wydaje się trochę mniej uciążliwy. Bogata mieszanka ludzkich typów i malownicze nadmorskie krajobrazy to kolejne atuty tego kraju, skłaniające do jego odwiedzenia.Naszą podróż po Kubie rozpoczynamy od stolicy kraju Hawany. Rankiem wyruszamy na pierwszy dłuższy spacer po mieście. Zaczynamy oczywiście od najbardziej charakterystycznych miejsc starej Hawany. Oglądamy wzorowaną na waszyngtoński Kapitol siedzibę rządu i prezydenta, podziwiamy bogatą architekturę pobliskiego Teatru Wielkiego oraz hotelu Inglaterra. Przemieszczamy się w stronę Plaza de Armas, po drodze zaglądając do ulubionego przez Heminwaya hotelu Ambos Mundos. Na placu podziwiamy stare odrestaurowane budowle: XVI-wieczny zamek de la Real Fuerza, pałac gubernatora… i dorycką świątynię, zbudowaną w miejscu założenia Hawany przez Hiszpanów. W pobliżu zaglądamy do słynnego baru Bodequita del Medio, miejsca spotkań hawańskiej bohemy, które lubił odwiedzać Hemingway. Docieramy na plac katedralny, na którym dominuje ciekawa fasada XVII-wiecznej barokowej katedry. Po krótkim odpoczynku na placu ze szklaneczką mojito ruszamy w dalszą trasę. Docieramy na nabrzeże portowe, gdzie oprócz ciekawego terminala promowego dominuje bryła XVII-wiecznego kościoła św. Franciszka. Bogaty w wrażenia dzień kończymy wieczorem na słynnej hawańskiej promenadzie nadmorskiej Malecon. ...ciąg dalszy 
|
|
|