Birma to jeden z najbardziej fascynujących krajów Azji Południowo-Wschodniej. Można tu zobaczyć wspaniałe zabytki buddyjskiej kultury, niezwykłe górskie krajobrazy, przyjrzeć się życiu jej mieszkańców. Jest to zarazem kraj z wieloma problemami społecznymi i gospodarczymi, wynikającymi z wojskowych rządów i wieloplemiennej struktury narodowościowej Birmańczyków. Nic więc dziwnego, że Birma przyciąga wielu wytrawnych podróżników, starających się poznać bliżej kulturę, zwyczaje i problemy tego kraju. Jedną z takich podróżniczek jest bez wątpienia Anna Olej, której fascynacja Birmą zaowocowała drugą podróżą do tego kraju i dotarciem do miejsc rzadko odwiedzanych przez turystów.

     Wspólną podróż po Birmie rozpoczęliśmy od stolicy kraju, Rangunu. To miasto ma wiele cech wielkich azjatyckich metropolii, aczkolwiek na szczęście nie dorównuje zgiełkiem i natężeniem ruchu Bangkokowi, stolicy sąsiedniej Tajlandii; do Birmy przybywa bowiem rocznie tylko kilkadziesiąt tysięcy turystów. Perłą architektoniczną Rangunu jest bez wątpienia Szwedagon - olbrzymia złota pagoda w centrum miasta. Stanowi ona cel odwiedzin niemal wszystkich Birmańczyków, zdecydowana większość ludności Birmy wyznaje bowiem buddyzm. Przebywając na terenie świątyni można obserwować praktyki religijne buddystów, świadczące o głębokiej religijności mieszkańców tego kraju. Elementem charakterystycznym wielu miast i miasteczek Birmy są także poranne procesje mnichów buddyjskich; w trakcie tych procesji wierni ofiarowują mnichom jedzenie na potrzeby wyżywienia członków klasztorów.

     Z Rangunu wyruszyliśmy na północ Birmy, do dawnej stolicy kraju Mandalay, położonej nad rzeką Irawadi. Znajduje się tu również kilka zabytkowych zespołów świątynnych, jednym z najbardziej oryginalnych jest położona poza miastem świątynka wokół wielkiego, oklejonego złotymi płatkami kamienia, wiszącemu wbrew prawom fizyki nad urwiskiem (według przekazów uważa się, że kamień ten jest podparty włosem Buddy). Miejsce to jest celem pielgrzymek wielu wyznawców buddyzmu.

     Z Mandalay można dotrzeć do największej atrakcji historycznej Birmy - zespołu świątyń w Paganie. Tu na przestrzeni wielu kilometrów jest rozrzuconych sto kilkadziesiąt mniejszych i większych świątyń, świadczących o niegdysiejszej potędze królestwa Paganu. Do czasów współczesnych w dobrym stanie zachowały się tylko niektóre z tych świątyń; niezwykłe wrażenie sprawia widok całej równiny usianej licznymi pagodami o różnych kształtach i rozmiarach. Można tu spędzić kilka dni, przemieszczając się rikszą pomiędzy poszczególnymi zabytkami i podziwiając kunszt dawnych budowniczych Paganu.

     Odwiedziwszy najbardziej atrakcyjne zabytki Birmy nasza podróżniczka udała się na birmańską prowincję, aby bliżej poznać życie mieszkańców tego kraju. Dotarła m.in. nad największe jezioro Birmy, Inle. Wokół jeziora rozrzucone są liczne wioski, niektóre z nich buduje się na palach. Miejscowi rybacy podczas połowów ryb na jeziorze stosują bardzo charakterystyczny sposób wiosłowania - wiosłują nogą. Produkty spożywcze, w tym ryby, są sprzedawane na targach, dawniej pływających, a obecnie znajdujących się na lądzie w centrum wioski.

     Mieszkając w birmańskich wioskach nasza podróżniczka miała okazję uczestniczyć w rzadkich wydarzeniach z życia jej mieszkańców. Jednym z takich wydarzeń był miejscowy ślub dwojga młodych Birmańczyków. Inną ciekawą ceremonią było przygotowanie młodego chłopca do wstąpienia do buddyjskiego klasztoru. W Birmie zwyczaj ten jest szeroko praktykowany; większość młodych chłopców posyła się na krótko do klasztoru; stanowi to dla nich swoistą, cenną szkołę samodyscypliny.

     W Birmie panuje skomplikowania sytuacja społeczna - zamieszkuje tu kilkadziesiąt plemion mówiących różnymi językami, kultywującymi różne zwyczaje. Niektóre z tych plemion, np. Karenni, dążą do dużej autonomii, lub wręcz oderwania się od Birmy. To oczywiście wywołuje represje ze strony wojskowego rządu w postaci czystek w wioskach i obozów pracy przymusowej. Nakłada się na to katastrofalna sytuacja gospodarcza kraju - Birma jest jednym z najbiedniejszych krajów Azji. Stąd też wielu Birmańczyków, zwłaszcza z plemion szykanowanych przez rząd, ucieka do sąsiedniej Tajlandii. Nasza podróżniczka miała okazję odwiedzić jeden z obozów uchodźców, znajdujących się przy granicy birmańsko-tajlandzkiej. Mieszkający tam ludzie starają się zorganizować sobie życie, zakładając tymczasowe domy, próbując uprawiać ziemię w pobliżu obozu; nie mogą jednak opuszczać terenu obozu i udać się w głąb Tajlandii. Ich życie przebiega w ciągłym oczekiwaniu na zmianę sytuacji politycznej i gospodarczej, umożliwiającej im powrót do ojczystego kraju.