Wśród licznych wypraw i podróży Moniki Witkowskiej do wielu zakątków naszego globu nie było dotychczas, o dziwo, Indii. Ta wytrawna podróżniczka odkładała wizytę w tym bardzo popularnym wśród globtroterów regionie świata na później. Jednakże w końcu chwila ta nadeszła i wczesnym latem 2002 roku Monika zawitała na indyjską ziemię.

     Swą podróż po Indiach rozpoczęła od stolicy kraju, Delhi. To wielomilionowe miasto w pierwszym kontakcie przytłacza specyficznym klimatem, wynikającym z nagromadzenia na niewielkim obszarze olbrzymiej liczby ludzi. Z tą atmosferą - dużą ilością biedoty, namolnością miejscowych, świętymi krowami, niezbyt czystymi ulicami trzeba było się szybko oswoić i zacząć poznawać ciekawe zakątki miasta.

     Zwiedzanie Monika rozpoczęła od klasycznych budowli Delhi. A więc na początek Brama Indii - monumentalna 42-metrowa konstrukcja w centrum Nowego Delhi, poświęcona pamięci żołnierzy hinduskich poległych podczas I wojny światowej. Nie sposób było pominąć oczywiście Czerwonego Fortu - rozległego kompleksu pałacowego usytuowanego w samym centrum starego Delhi. Znajdują się tu liczne koronkowe budowle z marmuru, świadczące o kunszcie XVII-wiecznych rzemieślników i potędze władców z dynastii Wielkich Mogołów, np. Sale Prywatnych i Publicznych Audiencji, czy Meczet Perłowy. Jednym z najcenniejszych zabytków w Delhi jest minaret znajdujący się na terenie kompleksu meczetu Qutab Minar, pochodzący z końca XII wieku, będący pozostałością najstarszego meczetu zbudowanego w Indiach. Tu także znajduje się niezwykła kolumna z czystego żelaza, której wiek szacuje się na 2000 lat.

     Nasza podróżniczka odwiedziła także kilka nieco rzadziej odwiedzanych zabytków Delhi, w tym m.in. grób Humayana, drugiego władcy z dynastii Wielkich Mogołów. Ten pochodzący z XVI wieku zespół grobowy był w pewnym sensie pierwowzorem do wzniesionego później w Agrze jednego z "cudów świata" - Taj Mahal. Można tu podziwiać zbudowane z biało-czerwonego piaskowca i marmuru grobowce samego władcy, jego żony, a nawet nadwornego fryzjera. Ciekawym do zwiedzenia obiektem był także zespół budowli z początku XVIII wieku, Jantar Mantar pełniących funkcję obserwatorium astronomicznego. Z najważniejszych budowli sakralnych miasta Monika odwiedziła Wielki Meczet, Jama Masjid, wzniesiony obok Czerwonego Fortu w połowie XVII wieku. Na jeden z minaretów meczetu można się wspiąć (kobiety wyłącznie w towarzystwie mężczyzny cudzoziemca). Ze szczytu roztacza się rozległa panorama starej i nowej zabudowy miasta. Ciekawe było także odwiedzenie największej hinduistycznej świątyni w Delhi, poświęconej Wisznu i bogini Laxmi; można tu obserwować praktyki religijne mieszkańców Delhi wyznających hinduizm.

     Po kilkudniowym, intensywnym zwiedzaniu stolicy nasza podróżniczka udała się autobusem w długą podróż do Kaszmiru, wysuniętego najbardziej na północ regionu kraju. Kaszmir usytuowany wśród zielonych i śnieżnych pasm Himalajów to jedna z najpiękniejszych krain Indii. Jego stolicą jest Srinagar - miasto malowniczo położone wokół jeziora Dal. Wspaniały, górski klimat Srinagaru przyciągał od dawna wielu mieszkańców z nizin Indii, w tym m.in. Brytyjczyków. Jednakże miejscowi radżowie zabronili cudzoziemcom kupować tu ziemię; aby ominąć ten przepis zaczęły więc powstawać liczne domy na wodzie, stanowiące dziś wielką atrakcję Srinagaru. Pięknie zdobione łodzie-domy można najlepiej oglądać płynąc po jeziorze Dal. W mieście można także zobaczyć ciekawy drewniany meczet z 300 kolumnami oraz poznać życie jego mieszkańców, np. targi odbywające się na wodach kanałów przylegających do jeziora.

     Oprócz stolicy przybywający do Kaszmiru turyści chętnie odwiedzają położone w górach miejscowości, będące częstokroć punktami wypadowymi do dłuższych górskich wycieczek. Nasza podróżniczka wybrała się najpierw do położonego w pobliżu Srinagaru Gulmargu. Nazwa tej usytuowanej na wysokości 2700 m miejscowości oznacza "łąkę kwiatów". Przybywa tu wielu turystów, zarówno latem, jak i zimą, Gulmarg stanowi bowiem główny narciarski kurort Indii. Z tej miejscowości można się także wybrać na jedną z kilku tras trekkingowych.

     Na kilkudniowy trekking Monika wybrała się jednak z miejscowości Sonamarg położonej przy słynnej drodze prowadzącej do Ladakhu. Sam przejazd tą drogą stanowi nie lada atrakcję dostarczając wielu mocnych wrażeń. Jednakże dopiero kilkudniowa wycieczka w góry pozwoliła na pełny kontakt ze wspaniałą himalajską przyrodą, jak również na kontakty z mieszkańcami tych odludnych zakątków Indii. Ciekawą przygodą było także spotkanie w górach ze stacjonującymi tam hinduskimi żołnierzami.

     Ostatnim etapem podróży była długa niebezpieczna jazda samochodem terenowym z górskich krajobrazów Kaszmiru na niziny Pendżabu. Trudy tego etapu wynagrodził cel podróży - Amritsar. To duże przygraniczne miasto z Pakistanem stanowi cel pielgrzymek z wielu regionów Indii - tu bowiem znajduje się najświętsze miejsce w religii Sikhów - Złota Świątynia. Tłumy pielgrzymów przybywają do świątyni, aby odbyć modły i rytualną kąpiel w świątynnej sadzawce. W mieście znajduje się także kilka świątyń hinduistycznych, poświęconych boginiom z hinduskiego panteonu, Laxmi i Durga. Wizyta w Amritsarze stanowiła mocny końcowy akord pobytu Moniki w północnych Indiach.