Wyspy Pacyfiku kojarzą się nam głównie ze wspaniałym, ciepłym klimatem, bogatą tropikalną roślinnością, niezliczonymi rafami koralowymi oraz przyjaznymi turystom tubylcami. Fascynuje nas także tajemnica leżącej tu Wyspy Wielkanocnej. Wiele z atmosfery tego regionu świata mogliśmy poznać dzięki Helenie Sobolewskiej, która wraz z trzema przyjaciółkami odwiedziła podczas swej podróży dookoła świata kilka pacyficznych wysp i archipelagów.

     Pierwszym archipelagiem, który mieliśmy okazję poznać, były wyspy Fidżi. Archipelag ten składa się z dwóch dużych wysp: Witi Lewu i Wanua Lewu oraz z licznych mniejszych wysepek. Stolica Fidżi wraz z lotniskiem znajduje się na Witi Lewu i tę właśnie wyspę zwiedziła nasza podróżniczka. Wyspy Fidzi to przede wszystkim wspaniała, tropikalna przyroda. Piękne, bezludne, piaszczyste plaże ciągną się wzdłuż wybrzeża kilometrami; jest to raj dla żeglarzy, amatorów surfingu lub windsurfingu. Główne wyspy oraz małe wysepki są otoczone niezwykle pięknymi rafami koralowymi, bardzo cenionymi w świecie amatorów nurkowania. Wokół wyspy Witi Lewu biegnie szosa umożliwiająca poznanie całego wybrzeża. W południowo-wschodniej części leży stolica Fidżi, Suva. Jest to największe miasto na Pacyfiku między Honolulu i Auckland. W mieście i okolicach oprócz melanezyjskich Fidżyjczyków żyje spora społeczność Hindusów, co bywa niekiedy powodem animozji, zwłaszcza na płaszczyźnie politycznej.

     Z wysp Fidżi przenieśliśmy się na archipelag Tonga. Jest to archipelag małych koralowych wysp; na największej z nich Tongatapu znajduje się małe miasteczko, Nuku'Alofa, będące stolicą Wysp Tonga. Przyroda wysp jest ciekawa; oprócz piaszczystych plaż są tu klifowe wybrzeża z ciekawymi jaskiniami; wysepki otaczają liczne rafy koralowe. Interesująca jest również rękodzielnicza sztuka Tongijczyków - z kory morwowej wyrabiają oni odświętne stroje, a także dywany zdobione miejscowymi motywami roślin i ptaków. Kobiety tongijskie noszą także ciekawe wyroby z muszli. Na głównej wyspie znajduje się intrygująca kamienna budowla, zwana Stonehenge mórz południowych. Według przekazów ten składający się z trzech kamieni 700-letni megalit służył jako swego rodzaju obserwatorium astronomiczne do wyznaczania terminu przesilenia letniego.

     Na północ od Wysp Tonga leży inny ciekawy archipelag wysp - Samoa. Nasza podróżniczka odwiedziła Samoa Zachodnie - od 1962 roku niezależne państwo składające się z dwóch głównych wysp: Savai'i i Upolu oraz 7 małych wysepek (Samoa Wschodnie znajduje się pod administracją Stanów Zjednoczonych). Najbardziej charakterystycznymi budowlami na Samoa są tubylcze domy, zwane fale. Jest to przestronna, przewiewna konstrukcja, składająca się jedynie ze słupów nośnych i dachu. Ten typ domostw zapewnia miejscowym łagodzenie uciążliwości gorącego, tropikalnego klimatu wysp, leżących tylko 14 stopni na południe od równika. Głównym zajęciem Samoańczyków, oprócz rybołówstwa, jest zbiór owoców kakaowców i produkcja kakao. Plantacje kakaowców można spotkać w wielu miejscach wysp. Stolicą Samoa Zachodniego jest Apia, niewielkie miasteczko, malowniczo położone w zatoce otoczonej rafami koralowymi.

     Na zachód od Samoa rozciąga się archipelag wysp Cooka, pozostających pod administracją nowozelandzką. Nasza podróżniczka odwiedziła jedną z wysp archipelagu, Rarotonga. Ta niewielka wyspa ma bardzo górzysty charakter; celem jej odwiedzin była m.in. wyprawa w głąb wyspy dla zapoznania się z bujną, tropikalna przyrodą. Z powodu padających w tym czasie deszczów i mglistej pogody wyprawa obfitowała w liczne atrakcje.

     Ostatnim punktem na trasie zwiedzania wysp Pacyfiku była Wyspa Wielkanocna. Jest to rzeczywiście wyjątkowe miejsce na Ziemi - jedna z najbardziej samotnych wysp świata, odległa od najbliższych wysp Polinezji Francuskiej o około 1900 km. Nic więc dziwnego, iż fascynowała ona wielu podróżników, w tym słynnego Thora Heyerdahla, który dotarł tu na tratwie Kontiki z Ameryki Południowej i próbował wyjaśnić zagadkę Wyspy Wielkanocnej. Zagadka jest związana z licznymi kamiennymi posągami, zwanymi moai, ustawionymi w niektórych częściach wyspy. Do dziś nie wyjaśniono ostatecznie, kto i dlaczego stawiał takie posągi oraz w jaki sposób je transportowano. W czasie wspólnego zwiedzania wyspy oglądaliśmy owe majestatyczne posągi o dziwnych rysach, niektóre ozdobione kapeluszami z czerwonego kamienia. Odwiedziliśmy także kamieniołom, gdzie do dziś znajdują się leżące posągi we wczesnej fazie obróbki. Wyspa ma charakter wulkaniczny; w kalderze wulkanu Rano Kau znajduje się zarastające jezioro, które w dużej mierze stanowi zbiornik wody pitnej dla mieszkańców Wyspy Wielkanocnej. Podczas wędrówki po wyspie odwiedziliśmy także fragment klifowego wybrzeża z dawną wioską tubylców Orongo i petroglifami wyrytymi na nadbrzeżnych skałach. Wizyta na Wyspie Wielkanocnej zakończyła naszą wędrówkę po wyspach Pacyfiku.